elini uzattı. şaşırdım..tutsam mı diye düşündüm bi an. sonra kararlı bi şekilde yaklaştım ve elini tuttum. kendine doğru çekti beni, sarıldı. çok huzur vericiydi ona sarılmak. bırakamadım. o da anladı baktı ve gülümsedi. utandım.. veda vakti gelmişti. dolmuş yaklaştı..bi ona bi dolmuşa baktım. kararsızdım. gitmesemmi diye düşündüm. gitmesem, hep öyle ona sarılı orda yaşlansam diye düşündüm içimden.. ama o çoktan bırakmıştı elimi. üzülerek araca bindim. camdan dışarı baktığımda bana baktığını farkettim. gülümsedi.. el salladı ..ardına bakmadan uzaklaştı.. son sözleri hala kulağımda "Çocuklara iyi bak"..:) ağzım kulaklarımda yerime oturdum. gülüyordum mutlu olduğumu sanarak. aslında keşkelerimi yine yanıma almıştım. keşke diyordum. keşke söyleseydim.. sonra susturdum kendimi. boşver ne farkedecek dedim. hiç birşey farketmemişti. haklıydım...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder