öle bi içimden geldi..

hayat..

bu aralar hayatla aramda sürekli bi çatışma var.bazı konularda kararsız kalışımın cezasını çektiriyo gibi bana.ama ben herşeyin daha güzel olması için çabalıyorum sadece ama yine de istediğim her şey ters gidiyo.bunu etrafımdaki insanlarla paylaştığımda biraz daha sabretmemi ve hayat için çok acele ettiği söylüyorlar.ben bunun doğru olmadığına inanıyorum çünkü biras daha önceden hayat için bişeyler yaparsak daha sonra geçen zaman için üzülmeyiz.

ama bazen öle bişeyler giriyoki hayatına geçen zaman hiç de boşa geçmiş olmuyo.
ama geçen güzel günler güzel anılar olsa da hepsi bi gün gelip geçio..

taslaklarda kalmış bir yazıı

sonunda şenlikler bitti!!(başlayamadan)

bahar şenlikleri gelio gelio diye seviniyoduk ama bu yıl hiç beklemediğim gibi geçti şenlikler.her zaman olduğu gibi eve geç gelememe gibi problemim vardı ve şenliklerin iyi kısımları olan akşamları hep kaçırdım.ama her okulda olduğu gibi bizim okulda da bazı gereksiz arkadaşlar ve onların peşlerindekiler (kuyruklarımı denir ya da yalaka mı denir bilemicem) kendilerini bi halt sanan tipler şenlik havasını bozmakla kalmayıp bazı gereksizliklerde yaparak iice tadımızı kaçırmayı başardılar bende sinir ola ola ewe gittim erkenden. ama yine de benim için en iyi şenlik sevdiğim insanlarla çimlerin üzerinde yayılıp çene yapmaktı.

.