yine karanlık
koyu kopkoyu..
Yoğun ve boğuk
Sessiz alabildiğine
yine yüzün
yine hüzün
karanlığın ardında..
görmek
o kadar zorkii..
karanlığı aralıyorum
parmaklarımla,
görmek için
...
yine yüzün,
bana bakıyor,
sakin ve
o herzamanki gülümsemenle..
...
birden
gülümsemen kayboluyor,
değişiyor yüzündeki ifade..
gözlerin
eskisi gibi bakmıyor,
karanlık daha da koyulaşıyor...
birden yine heryer kapkara oldu...
ve
sen
de kayboldun
anılarımdan
düşlerimden ,
karanlığımdan....
Temmuz 2008
