Uçmak ne güzel, tutunabilmek bulutlara...

Bugün, Herhangi bir gün..

Sıkı sıkı kapalı tuttuğum perdelerimi yavaş yavaş araladım bugün, gün ışığı yavaşça içeri süzüldü, yanıma sokuldu, birlikte biraz daha uyuduk. Güzel bir gündü yine Ankarada. Güzel bir yaz sabahı. Güzel yeni bir gün. Hep dediğin gibi hava yine çok güzel kokuyordu bu sabah. Fakat acı bi güzelliği vardı. Biraz daha buruk biraz daha acı bir tat, tıpkı gözyaşının tadıydı bu. Tüm gece ağlamıştı sanki. Sabah olduğunda acılarından arınmak istercesine inadına parlıyor, inadına gülümsüyordu dudaklarını kocaman açarak. Çok sevimli oluyordu işte o zamanlar, Ankara. Sevdiğim şehir. Benim gibi yaşayan, buruk, bir o kadar da inatçı şehir. Tüm bunları düşünerek bir saati daha yatakta oyanalanarak geçirdiğimi, kendimi, bu şehri dinleyerek geçirdiğimi farkettim. Bugün..

Eskiye Dair...

Bugün çocukluktan çocukluğumuzdan konuşurken o günleri ne kadar da çok özlediğimi farkettim. Herşeyi özledim diyebilirim. Sabahtan akşama kadar hatta gece yarısına kadar sokakta oynadığımız günleri, oturduğumuz evin bahçesindeki vişne ağaçlarından vişne koparıp kulağımıza küpe yaptığımız günleri, üstümüz başımız vişne lekesiyle bulana kadar yeyişimizi, bahçedeki küçük havuzda bebeklerimizi yıkayışımızı, özenle saçlarını tarayışımı, sokak kedilerinin kuyruklarını çekişimi, artık hiç bir kedinin yanıma gelmeyişini, komşunun erik ağacını taşlarken camını kırışımı sonra koşarak eve gidip saklanışımı :), arkadaşlarım beni oyundan atınca onlara şeker yerine deterjan verip kandırıp sonra hepsinin isal oluşu, annemin bizi sokaktan eve girmeye ikna etme çabaları, babamın elinden tutup pazardan kese kağıdına sarılı meyve aldığımız günleri, kısaca eskiye dair herşeyi çoookk özledimmmm....

Keşke (bu kelimeyi sevmesem de) hep eskide kalsak, zaman ilerlemese, dursa hayatın bir yerinde ve biz mutlu olduğumuz zaman dilimlerinde yaşasak.

I just need you now.....

yaşadığım ya da yaşamadığım hayatların önemsizliği üzerinde düşünmemi sağlayan insanları tanımaya başladım. boşa ağladığım boşa yorulduğum günlerin acısını çıkarttığım günlerimde oldu elbette. ya da kafamdaki boşlukları dolduramadığım günlerim de. tıpkı bugün gibi. kafamdaki anlamsız boşlukları gözyaşlarımla doldurma çabaları içerisindeyim.

Lady Antebellum - Need You Now