Cuma, Kasım 30, 2007

AŞK

Hayatın hızıyla yaşadık o aşkı
Her şey bir anda başladı
Yaşandı
Ve bitti...

Yan yana gidip de bir süre
Ayrı yönlerde uzaklaşan
İki tren gibi...

ATAOL BEHRAMOĞLU
yazmayalı da baya olmuş nasıl da çabuk geçiyo günler.
Günler çabuk geçiyor ama yaşananlar o kadar da az oolmuyor. günler geçtikçe biriken bişeyler oluyo hep. ama hep söylenmek istenen ama söylenemeyen cümleler kalıyor insanın içinde hep bir yanında düğüm düğüm olmuş kelimeler. Çözülmeyi bekleyen fakat hiç bir zaman açılmayacak açılmaya cesareti olmayacak kelimeler. Hayat o kadar garip ki ne zaman ne yaşayacağın belli olmuyor. bazen de biz de hayat gibi garip oluyoruz ne zaman ne yapacağımızı bilmeden hareket ediyoruz. sonra dönüp arkaya baktığımız da bunu ben yapmış olamam diyoruz ama çoktan bitmiş oluyor. çok mu zordur insanın içinden geçenleri söylemesi. çok mu korkar insan alıcağı tepkiden ya da çok mu utanır duyacağı kelimelerden. keşke başkalarının aklını okuyabilseydik o zaman belki bu kadar zor olmazdı hayat ya da kim bilir belki daha da kötü olurdu. hep ikilemler de kalıyorum şu günlerde. hep kesin bi karar vermekte zorlanıyorum. bilmiyorum sorun benden mi kaynaklanıyor yoksa herkez mi benim gibi oluuyo bazen. bi de çok soru sormaya başladım hayata karşı ama hep cevabı olmayan ya da kendimce cevaplayacak olmayan sorular bunlar sanki.
Şunu farkettim bi de bu günlerde sizle aynı sorunları sıkıntıları yaşamayan insanlar sizi anlamak için bir çaba sarf etmiyorlar yada onlara göre sizin bu düşünceleriniz abartı olarak geliyor.


Oyle Sarhos Olsam ki
bir an seni unutsam
unutsam bugunleri
yarinlari unutsam

Oyle Sarhos Olsam ki
bir daha ayilmasam
hersey bir rüya olsa
unutarak uyansam

Oyle sarhos olsam ki
bir daha ayılmasam
hersey bir rüya olsa
unutarak uyansam