yalnız kaldıysann..........
yalnızlığa alışsam iyi olucak galiba...
sensizliğe de alışsam ne iyi olurdu deil mi??..
ama olmuyor maaleseff...
söyleyince ne de kolay geliyo insanlara bu yaşananlar olup bitenler..ama kimse gerçek yüzünü öğrenmeye cesaret etmio..belki de biliyodur yaşananları belki de o da yaşamıştır tüm bu olanları o yüzden uzak duruyordur yaklaşmaktan konuşmak tan hatta bakmaktan..
ama gelse konuşsa...
yalnızlığımı paylaşsa ne olur kii..
belki o da kalabalıklar içerisinde yalnız hissediyodur kendini..
içinde bir boşluk varmış gibi hep o boşluğu doldurmaya çabalıyodur ama ...hep gelenler gidiyodur bir şekilde uzaklaşıodur hayatından tekrar tekrar tekrar...
yine yalnız yine yalnızz...
kimse anlamıyodur yine yine..
kimse gelmiodur çalmıodur kapısını , aramıyodur telefonunu...
......ve pişman oluyodur yaptıklarından ..
keşkelerle dolu cümleler kurmaya başlıodur hep...keşke yapmasaydım keşke arkamı döndüğümde bi sans daha verseydim diodur kendine..
ama giden gitmiştir ve dönmüyodur tekrar..artık çok geç diodur..ve yine aynı koyu karanlık bir yalnızlığa mahkumdur hayat.....
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder